Czas na porównanie dwóch czasów teraźniejszych : czasu Present Simple i Continuous. Zaczynamy!

	Present Simple	Present Continuous
Zastosowanie	– do wyrażenia czynności, które dzieją się regularnie; do naszych nawyków, przyzwyczajeń, upodobań; – do czynności wynikających z rozkładów jazdy autobusów, pociągów, samolotów, itp. oraz planów lekcji; – do oceny kogoś lub czegoś; – do wyrażenia czynności niezmiennych, praw fizyki, powszechnie panujących reguł.	– do wyrażenia czynności, które wykonujemy w chwili mówienia; – do wyrażenia czynności aktualnie się dziejących, ale nie dokładnie w chwili mówienia ; – do wyrażenia czynności zaplanowanych na niedaleką przyszłość, co do których mamy pewność, że się wydarzą ; – do wyrażenia czynności wyjątkowych, odbiegających od codzienności .
Budowa zdania twierdzącego	Dla I, you / we, you, they: Podmiot + czasownik + dalsza część zdania np. I play the piano very well. Dla she, he, it: Podmiot + czasownik z końcówką -s/-es + dalsza część zdania np. She plays the piano very well.	Podmiot + odmieniona forma czasownika ‘to be’ (być) + czasownik z końcówką – ing + dalsza część zdania. np. I am playing the piano now.
Budowa zdania przeczącego	Dla I, you / we, you, they: Podmiot + don’t (do not) + czasownik + dalsza część zdania. np. You don’t play the piano very well. Dla she, he, it: Podmiot + doesn’t (does not) + czasownik + dalsza część zdania. np. He doesn’t play the piano very well.	Podmiot + odmieniona forma czasownika ‘to be’ w przeczeniu + czasownik z końcówka -ing + dalsza część zdania. np. She is (She’s) playng the piano now.
Budowa zdania pytającego	Dla I, you / we, you, they: Do + podmiot + czasownik + dalsza część zdania. np. Do they play the piano very well? Yes, they do. Dla she, he , it: Does + podmiot + czasownik + dalsza część zdania. np. Does she play the piano very well? No, she doesn’t.	Odmieniona forma czasownika ‘to be’ (być)+ podmiot + czasownik + końcówka -ing + dalsza część zdania. np. Are you playing the piano now? Yes, I am.
Określenia czasu	– przysłówki częstotliwości, np. never, sometimes, twice a day (patrz: https://wespeak.pl/present-simple-cz-ii/ – wyrażenia typu: on Monday, at the weekends, itp. wskazujące na regularność i powtarzalność danej czynności.	– now – right now – at the moment – at present – nowadays – currently – these days – this week – tomorrow, itp. wskazujące na fakt, iż czynność dzieje się teraz, obecnie lub w jakiś sposób odbiega od codziennej rutyny.

Warto zapamiętać:

1. Czasu Continuous używamy na ogół z tzw. 'action verbs’, czyli czasownikami opisujących ruch. Czasownik know (wiedzieć), czy like (lubić, podobać się) nie należą do tej kategorii, zawsze więc należy powiedzieć I know (nie I’m knowing) i I like (nie I’m liking) . Poniżej przedstawiam listę czasowników, których z reguły nie używamy w czasach continuous:

like – lubić, podobać się;

love – kochać, uwielbiać;

hate – nienawidzić;

want – chcieć;

need – potrzebować;

prefer – woleć;

know – wiedzieć

realise – zdawać sobie sprawę;

suppose – przypuszczać;

mean – znaczyć

understand – rozumieć;

believe – wierzyć;

remember – pamiętać;

belong – należeć

contain – zawierać;

consist – składać się;

depend – zależeć od;

seem – wydawać się.

2. Zazwyczaj nie używamy czasu Continuous z czasownikami opisującymi zmysły:

smell – czuć;

hear – słyszeć;

see – widzieć;

taste – smakować.

3. Czasowniki think (myśleć) i have (mieć), zmieniają swoje znaczenie w zależności od tego, w jakim czasie są użyte. I tak:

What do you think of my new dress? – Co myślisz (sądzisz, jakie jest twoje zdanie) o mojej nowej sukience? (PRESENT SIMPLE)

You look worried. What are you thinking about? – Wyglądasz na zmartwioną/ zmartwionego. O czym teraz myślisz? (PRESENT CONTINUOUS)

Czasownik have w znaczeniu posiadania używamy zawsze w czasie Present Simple:

I have a new car. – Mam nowy samochód. (Czyli jestem właścicielem, mam go cały czas)

Czasownik have tłumaczymy też w języku angielskim jako brać ( have a shower/ a bath), czy jako jeść (have dinner). Wtedy możemy go użyć w czasie Present Continuous:

I cannot talk to you right now because we’re having dinner. – Nie mogę teraz z tobą rozmawiać, bo właśnie jemy kolację.

4. Jeśli chcemy podkreślić, że czyjeś powtarzające zachowanie wyjątkowo nas irytuje, wtedy używamy czasu Present Continuous;

You’re always losing your things! – Ty zawsze gubisz swoje rzeczy!

Mam nadzieję, że choć trochę pomogłam Ci uporządkować wiedzę na temat dwóch podstawowych czasów teraźniejszych w języku angielskim. W trosce o to, żeby nie zapomnieć o żadnej ważnej informacji, posiłkowałam się wiadomościami z książki English Grammar in Use, Raymond Murphy, wyd. Cambridge University Press.