Język angielski słynie ze swojego zamiłowania do czasów. Jest ich aż 16! Nie martw się jednak, nie będziesz musiał ich wszystkich się uczyć. Wystarczy znać 7 z nich, żeby być dobrze przygotowanym do egzaminu ósmoklasisty. Zaczynamy od podstawowego czasu teraźniejszego , który jako pierwszy poznałeś w szkole: Present Simple.

Present Simple – czas teraźniejszy prosty

Zastosowanie:

• do wyrażenia czynności, które dzieją się regularnie; do naszych nawyków, przyzwyczajeń, upodobań;
• do czynności wynikających z rozkładów jazdy autobusów, pociągów, samolotów, itp. oraz planów lekcji;
• do oceny kogoś lub czegoś;
• do wyrażenia czynności niezmiennych, praw fizyki, powszechnie panujących reguł.

Budowa zdania (zasady obowiązują wszystkie czasowniki oprócz „być” i „mieć” – have got oraz czasowników modalnych)

I Zdanie twierdzące

1. Dla wszystkich osób, oprócz he, she, it (on, ona, ono (to) – czyli oprócz 3. os. liczby pojedynczej):

PODMIOT + CZASOWNIK + DALSZA CZĘŚĆ ZDANIA.

     Ja               lubię               jabłka.

     I                 like                 apples.

2. Dla 3. os. l. pojedynczej:

PODMIOT + CZASOWNIK + KOŃCÓWKA -S/-ES + DALSZA CZĘŚĆ ZDANIA.

Ona               lubi                                  jabłka.

She                like s                                apples.

I tu się na chwilę zatrzymamy, ponieważ pewne rzeczy wymagają wyjaśnienia. Otóż:

1. Jest to podstawowy wzór zdania w tym czasie, który może ulegać zmianom, jeśli np. będziemy chcieli dodać przysłówki częstotliwości lub inne określenia czasu.

2. Podmiot (P) to nie zawsze musi być osoba. Np. w zdaniu : „Mój dom jest ładny” (’My house is nice’) podmiotem jest „Mój dom”, a w zdaniu „Pływanie jest moją ulubioną czynnością” (’Swimming is my favourite activity’) – „pływanie” jest podmiotem:)

3. Końcówkę -es w 3. os. l. poj. dodajemy do czasownikow zakończonych na -s/-sh/-ch/-x/-o.

np. I wash my ears every morning./ She washes her ears every morning.

      I go to school on foot. / She goes to school on foot .

4. Czasowniki zakończone na ’-y’:

Tu musisz sprawdzić, jaka litera stoi przed ’-y’. Jeśli jest to samogłoska, jak np. w wyrazie play to w 3. os. liczby pojedynczej po prostu dodamy -s. (I play tennis./ She plays tennis).

Jeżeli natomiast przed -y stoi spółgłoska , jak w wyrazie „study”, to wtedy zamieniasz „y” na „i „

i dodajesz końcówkę -es.  I study a lot – She studies a lot.

­

II Zdanie przeczące

Jeśli chcesz stworzyć zdanie przeczące, potrzebujesz do tego narzędzi. Takimi narzędziami są operatory. I tak :

operator don’t (do not) dla następujących osób: I , you /we, you , they

operator doesn’t (does not) dla następujących osób: he, she, it (3 os. l. poj.)

Przykłady: I like apples. (Ja lubię jabłka), ale I don’t like apples. (Ja nie lubię jabłek).

                  She likes apples. (Ona lubi jabłka), ale She doesn’t like apples . (Ona nie lubi jabłek).

Zwróć uwagę, że zniknęła końcówka ’-s’ przy czasowniku. Końcówkę przejął operator doesn’t.

III Zdanie pytające

W podobny sposób stworzysz zdanie pytające. Do tego też potrzebujesz operatorów.

Operator do – dla I , you/ we , you, they

i operator does – dla he, she, it

Przykłady:

Do you like apples? (Czy lubisz jabłka? ) Yes, I do. (Tak, lubię). / No, I don’t. (Nie, nie lubię)

Does she like apples? (Czy ona lubi jabłka?) Yes, she does. / No, she doesn’t.

Tu również w 3. os. l. poj. w pytaniach nie ma końcówki -s, ponieważ końcówkę dodajemy tylko! w zdaniach twierdzących.

Tworzenie czasu PRESENT SIMPLE może nie wydać Ci się wcale proste. Nie martw się jednak, w kąciku zadań na blogu pojawią się ćwiczenia. Będziesz mógł zastosować teorię z tego wpisu w praktyce. Good luck!